Glansrijk
Glansrijk
Het Franse leenwoord souvenir betekent ‘aandenken’. Het woord werd in 1837 voor het eerst in een Nederlandse tekst gebruikt. Eind negentiende eeuw in Amerika liep alles wat ‘Hollands’ was uit tot een rage. Amerikaanse toeristen namen maar al te graag antiek of desnoods namaak mee, als herinnering aan hun reis naar Amsterdam, Volendam en Marken. Dit zorgde voor een toenemende productie van souvenirs. De nadruk lag op traditie en authenticiteit, maar het resultaat was nep. Ook vandaag de dag draait de souvenirindustrie overuren, en draagt het massatoerisme bij aan de productie van populaire kitsch.
In het surrealistische panorama van ontwerper Suzan Hijink, word je rondgeleid door een souvenirwinkel, rijk gevuld met objecten die samen een beeld van het Nederlandse landschap vormen. Een vervreemdend beeld, dat veel toeristen als herinnering bij zich dragen na een bezoekje aan Nederland. In haar werk belicht de ontwerper een herkenbare eigenschap van de souvenirs, namelijk de eindeloze herhaling van iconische afbeeldingen. Ze zet dit bekende droste-effect in voor haar illustraties. Maar wat klopt er van wat er afgebeeld wordt? Suzan Hijink nodigt jou uit om als toerist opzoek te gaan naar je persoonlijke aandenken, in een massa van herhalingen in het iconische polderlandschap. Totdat het onderscheid tussen fictie en realiteit zoekraakt, en je verdwaalt tussen de molens en tulpen op het handvat van de kaasschaaf. Tegenover het panorama staan souvenirs uit de museumcollectie. Deze zitten allemaal in het panorama verstopt. Kun jij ze vinden en zie je de gelijkenissen?

Must See